2º Premio Fundació Germà Colón 2017-18
I note que alguna cosa comença a anar malament. El cos em pesa cada vegada més, com si portara cinquanta quilos al voltant dels peus. Tire el cos cap a fora, però no hi ha cap lloc on sostindrem. Mentre xipollege comence a sentir paraules, amb cada cop a l'aigua. Una em diu tristesa, també treball, obligacions, societat...
L'aigua comença a fer-se lloc en la boca, en la gola, i finalment m'ompli els pulmons, d'hipocresia, o d'aigua. Ja no ho sé. No puc eixir. I m'ofegue. M'he omplit massa.
0 Comentarios
Puedes decirme si te ha gustado esta entrada escribiendo un comentario :) Gracias por tu consideración.